Orai 50 urte -an 1957- publikatu zuen Luis Michelenak bere thesi doktorala titulatzen Fonética historica Vasca. Hori orai 50 urte eta zen liburua buruz euskararen phonetika historikoa. Antza ba zekien nola titulatu liburua ezen phonetika historikoa (hon euskara). Hau liburua importantea da ze izan du eragin handia ondoko generationeak hon euskal aktivistak.
Nik esaten nuke eraginik lar, larregizko eragina zeren ez dute / ez dakite / ez dute nahi bereizi gaurko askok -etortzen zait nola paradigma (grezkoz: para = nola, digma = exemplu) eta nola prototypo relevante expositivoa akademiko Xabier Kintana zeinak sartzen ditu / dituzte hitzak imperativoki hiztegietan -hiztegi offizial hon Akademia- hitzak nola errifle ordez rifle, guzia gabe ezein base real soziologiko eta akademiko razonatu respektuz publiko euskaldun adultoa.
Hori da -egiten dutena akademiko Xabier Kintanak eta bestek- ez bereiztea artean phonetika historikoa, zein datorren ondo studiorako, eta phonetika aktuala (eta irrefutableki konstatablea).
Holan pensatu daroenak bizi dira an disharmonia, an diakhronia, an autismoa, ... eta berba soil batean lekuz kanpo ganik realitate euskaldun aktuala.
Outside, falta!!!
No comments:
Post a Comment