Atzo, maiatza 15, hasi zen Euskaraldia ekimen soziala alde euskara.
Gogora ekartzen dut ze euskarak nola edozein hizkuntzak ditu bi aspektu: statusa eta corpusa.
Statusa dagokio nola dioen argiki izenak hain hizkuntza batek duen situazio soziala an bere sozietatea.
Ostera, corpusa da aspektua zeinak tratatzen du hizkuntza bere baitan, intramuros esan daigun. Hor dagoz Akademia, idazleak, euskalzale aktivoak, ... eta etc luzea. Ezen, gure baitako edo barruko mundua.
Dudarik ez da ze Euskaraldia da sartzen an arloa on statusa, utzirik bazter corpus eremua.
An corpusa, esaterako irakurtzen ditugu euskarazko honelako textuak, niretzat eta askorentzat indigeribleak. Hara, hori oraingo delako phrasea.
"Lakuako Gobernuak orduak behar izan zituen Unibertsitateen Dekretuaren aurkako alegazioak lau egun berandu aurkeztea "okerra" dela dioen ohar bat argitaratzeko"
Kin holako textuen kommunikazio nivela jai daukagu, jai dauka euskarak. Aukeran asko (baita tartean prinzipioz euskalzaleak) joango dira ki erdarazko textuak, ulertu ahal izateko aisago dioena textuak,expresatua edo hobeto edo gutiago gaitz.
Zergatik ez da izan hori goiko textua (Gara, ganik Iñaki Iriaondo / Gasteiz) zerbait honelatsu, asekibleago, yago digerible.
"Lakuako Gobernuak orduak behar izan zituan argitaratzeko ohar bat ...."
Euskaraldiaz, joanik ere nahi bezain ongi, ez da aski eta asko izango. Beharko da eragin ere an corpusa: Adakemia, idazleak, periodistak, ... eta etc luzea dagoena, hori bai, beti geure esku. Impedimentu extraniorik gabe, hor an corpus arloa.
