Irakurketea (ez nahastu kin irakurtzea) da printzipalki eta substantzialki aktivitate zerebral eta intelektual bat, zeinaren bidez dakigu zer mezu dagoen an letraz izkiriatua. Baina aitzitik, irakurtzea (ez nahastu orain kin ikurketea) -irakurtzea bera, zein egiten da begiekin vistaz- da aktivitate visuala; gainera an irakurketarik nivel gorena ez da vokalizatzen eta ezta ere subvokalizatzen (hori lortu behar litzateke modu eta kontrol explizitoz an eskolak, baldin ongi egiten balitz irakaskuntzea hon irakurketea, zein ha irakuketea normalean ikasten da realitatean modu intuitivoz eta ikasleek bere kasa heldurik soil heltzen diren niveleraino, jakin gabe gehienetan justuki eta explizitoki zein da ikaslearen nivela hon ikakurketea).
Aitzineko hori guzi hori esanik eta presuposatuz ¿nork ukatzen ahal luke ezen errazago eta anitzez hobea denik tzat irakurlea izkiriatzea medikua gana ezi izkiriatu medikuarengana edo medikuak gana ezi mendikuengana? Refexio hau eragin dit tituluak (hon psykhologo eta sexologo Begoña Labaien) “Sexologoarengana jotzen duena oso ausarta da” zein niri zait avalantxa bortitz visual gogorregia, baina ¿ez al litzateke errazago eta hobe irakurtzeko izan balitz “Sexologoa gana jotzen …”? Behar litzakeke jakin zerbaixka ere buruz hizkuntz ekonomia, baina agian sobera sarturik gagozke zurrunbiloan hon normativatitis akutua.
Gainera gure euskal tradizioa hortik ere joan da -medikua gana eta medikuak gana- (aktualki ere, ez dago besteri baizik ikusi Herria astekaria hon Baiona).
Lekeitio, otsaila 19 zapatua, 2005.
1 comment:
Bai, errazago da irakurtzen psikologoa gana ezen ez psikologoarengana.
Josu Lavin
Post a Comment