Irakurtzen ahal da (Gara, 47 or Kultura, zapatua 8 urria 2005) titulu peko sarrera gisako paragraphoan Jokin Muñozen "Hausturak" liburua itzultzeko mintegia Gasteizen agurtu zen itzultzaileek eta idazleak euskaraz, polonieraz, italieraz, alemanieraz eta katalanez eginiko irakurketarekin. Hau phrasea da edozein uzteko modukoa arnasa barik. Guzi hortan dioena da sustantzialki mintegia agurtu zen irakurketarekin. Baina kontura gaitezen zenbat itxaron behar dugu tik agurtu zen artio irakurketarekin, kontura gaitezen ere zenbat dauka sarturik erdian (itzultzaileek eta idazleak euskaraz, polonieraz, italieraz, alemanieraz eta katalanez eginiko). Eta kontura gaitezen baita ezen -kin da partikula postpositivoa (irakurketa + rekin), non partikulea (...-kin) ikusten dugu azken-azkenean an eskuin extremoa.
Beste hizkuntza batzuetan hasten dira eta segitzen, agurtu zen kin (con, avec, with, mit, ...), baina guk euskaraz behar dugu itxaron -nahi eta nahi ez- strukturalki artio ...kin.
Gero esango dute batzuk -itsu izan nahi duten (eta ez diren?) batzuk- ezen ez du gorabeherarik izateak hizkuntza batek edo prepositional edo izan postpositional. Ze berdintsu funtzionatzen ahal du hak hizkuntza prepositional bat (con, avec, with, mit, ...) edo hak hizkuntza postpositional bat (...-kin).
Ez al litzateke hobe ze an euskara erabiltzea bi systemak batera? Erabilirik irakurketarekin eta baita aukeran kin irakurri. Non legoke kaltea?
No comments:
Post a Comment