Noiz joan nintzen autobusean aeropurtura hon Atheneta gorde nuen billetea hon autobusa ze gustatu zaitan (zitzaidan) ikusi nuena izkiriaturik zegoena grekoz eta inglesez zergatik dauka rekurso on bat erabili ahal dena ere euskaraz, noski, nahi bada baina dena arras valiagarria an edozein hizkuntza.
Kopiatzen dut dakarrena billeteak, zein oraino atxikitzen dut ze gorden nuen geroko, lehenengo grekoz eta gero inglesez:
Ισχυει για μια διαδρομη με ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ, απο η προς το αεροδρομιο
eta orai inglesez
Valid for one trip by BUS, from or to the airport
Non honelatsu litzateke euskaraz
Balioko tzat bidaia bat AUTOBUSEAN, tik edo rantz aeroportua
Ez al da valio handiko possibilitate hori hon tik edo rantz ............. ?
Behar da ikasi edozein ganik noiz da zeozer positivo, ala ez?
17 comments:
Valid for one trip by BUS, from or to the airport
Romanica:
Valido pro un viage per/in AUTOBUS, ab aut ad le aeroporto
Interlingua:
Valide pro un viage per/in AUTOBUS, ab o ad le aeroporto
Euskara Garatua:
Validoa pro bidaia bat per/in AUTOBUSA, tik edo at AEROPORTUA
Niri hiru hauetarik ROMANICA da gehien zaidana laket eta plazentik.
Knörr jaunak erantzun dit privatuki, baina ez dut oraingoz deus ere esango.
Josu Lavin
Bai, egokiago dateke erabiltzea nola prepositione at ezi rantz.
Baina batzuk ez dute ezein prepositionerik admititzen ez-eta dagozenak aktivoan, nola baizik edo beste batzuk' nahiz izan horren behar handia dadin diskursoa hobeki transmititu.
Baina prepositioneak, artikulatione puntuak eta atsen (atseden) guneak, behar ditugu, ez soil theorikoki baizik ere praktikoki.
RANTZ preposizio modura erabiltzeak baluke problema bat, ahoskatze-problema bat, zeren R hasierakoak er bikoitzak izaten baitira /rrantz/.
Nire ikasleek honela ikasten dituzte buruz deklinabide-kasuak:
k i en ko
n ra rantz raino tik
gan gana ganantz ganaino gandik
z ekin
gatik tzat ik
(ka i en ko ene ra rantz raino tik, gan , gana, ganatz, ganaino, gandik, zeta, ekin, gatik, tzat eta ik)
non-eta ra rantz eta raino r bigunaz ahoskatu behar baitira.
Euskaran jadanik garaturik dauden baliabideak onartuak izan ez daitezeno' zail dakuskit Jesus Rubioren eta zure proposamenak.
Adeitsuki
Josu Lavin
Nola hemen, nola beste leku askotan, mintzo gara buruz possibilitateak, batzutan possibilitate soil theorikoak zein dira realitate bilakatuko edo ez realitate bilakatuko, diot ze esan ahal litzateke ere "ti edo at aeroportua" ordez "tik edo at aeroportua". Forma hori, ti, erabili izan du ere hak Jesus Rubio baten baino sarriago.
Ba dakigu ze Bizkaian eta Zuberoan behintzat erabiltzen da esaterako etxeti ordez esan etxetik. Gaurregun ere holan entzuten ohi da Arratian eta Zeberion eta beste leku gehiagotan, Bizkaian. Zuberoan guziz normala dela uste dut.
Orduan, izan bedi behintzat apportatione theorikoa hau kommentarioa.
Kaixo Erramun,
Begira zer erantzun didan Henrike Knörr jaunak ve letra dela eta:
"Ni ez nau gogobetetzen bitamina eta antzeko hitzen ortografiak. Baina gaizki zabiltza, nik uste, argudio bila Zuberoan. Frantsesez v hori dute, hainbat hizkuntzatan bezala, eta ez da harritzekoa zuberotarrek euskaraz horrela ahoskatzea. Horra ene iritzi apala. Eta nik ez nuke sekula draiber eta abar gomendatuko."
Zorionak!
Josu Lavin
Ez naiz sartuko begiratzen ea akademiko Henrike Knórr-en opinionea den apala ala arrogantea ze ez litzateke hori gorabeherea eta gunea hon darabilguna -v letraren komenientzia edo ez an euskara-, baina bai diot ze ez duela agertu opinionerik ez apalik ez arroganterik. Esan duena da "Ni ez nau gogobetetzen bitamina eta antzeko hitzen ortografiak." eta hori esatea ez da opinione bat, ez akademiko bateana ez nehorena, hori da esatea gustua, zer gustatzen edo ez gustatzen zaio berari.
Baina nork hartzen luke hori esanikoa tzat argudioa alde edo kontra sartzeko v letrea euskaraz? Hori da esatea deus itxurak eginik esaten dela zeozer. Behar lukeena Henrikek, nola beste akademiko edo kulturako persona relevantek, obligatione kultural eta akademikoz da esan, agertu, explikatu eta reexplikatu ongi eta zehatz zein argudio eta basamentu akademiko kultural duen -berak edo bere taldeak- egoteko alde edo egoteko kontra sartzearen v letrea an euskara.
Bestela ez dugu deus egiten esanik geure gustu proprio personal individualak edo inkluso kollektivoak.
Bakoitzak dugu geure responsabilitate irrenunziableak, nola hontan affairean duen hak akademiko Herike Knörr edo beste edozein akademikok. Behintzat jn Knörr-ek agertzen du soil bere gustua zein beste akademiko gehienek ez dute hori ere agertzen, beraz horregatik agertzea gatik publikoki bere gustua eskertzen dudan nik Knörr akademikoa, halan ba dakigu ez duketela baizik gustuak gabe base razonatuak eta konvinzenteak.
Hori, ez da jokatzea akademikoki baizik akulturalki. Hori al da daukagun nivela, nivel kulturala? Razonamendu bakoa, soil exekutivoa, hara! Ez diote ohorerik ekartzen a Akademia hon Platon. Gaixo gu eta errukarri! Akademiko mutuek nahi gaituztenak gidatu oraturik eskutik nola bagina itsuak eta ergel hutsak.
Nahi ditugu argudio razonatuak, exigitzen dugu argudioak geure zuzena bait da.
Esan dituzunak ozenkiago ere esan litezke, baina ez hobeki.
Adeitsuki
Josu Lavin
**********
NEKATUTA NAGO
Adiskideok,
Bai, nekatuta nago.
Euskal munduak nekatu egiten nau. Egunero nire ametsak zapuzten dituzten egitateak aguantatu behar izaten ditut, nola berriki izan den Henrike Knörr euskaltzainak ZORIONAK hitzaren kontra esan dituen idiotakeriak.
Zerbait esan badut ere in erabili.com, beste inork ez du deus ere esaten.
Alferrik ari naiz euskal mundu honetan.
Adio
Josu Lavin
**********
Ni gero eta ziurrago nago ze buruz euskara hemen dagoena da beldur handia esateko eta expresatzeko publikoki pensatzen dena noiz zeozer pensatzen den eta ere ardurarik eza buruz euskara eta bere etorkizun possiblea.
Biak dagozke, dudagabeki.
Zuzen mintzo zara: hemen badaude tema tabu asko, sobera.
Bart goiko mezu hori idatzi nuenean gaizki nengoen. Orain hobeto nago zeren 4etan geratu bainaiz Iñigo eta Manurekin gauza hauetaz mintza gaitezen.
Iñigok nahi du liburu bat idatzi dezadan non nire txapa guztiak bil ditzadan eta badirudi arrazoia duela.
Egin beharko dut EUSKARA ERKIDE BATUA edo izenpean liburu bat non egia biribilak esan ditzadan. Dena dela gauza berririk zeuk ez dakizunik ez dut esango, baina probatu beharko da paper imprimituaren bidea zein orain arte ez baitut sekulan erabili.
Jainkoak bitez gurekin!
Josu Lavin
Bai, animatzen zaitut eta zaituztet daizun hori liburua publikatu, ze nire ustez askotan izan dituzu ideia on asko eta brillanteak baina ez dituzu publikatu paperean. Hori falta hori hon ez publikatu papelean izan da, Josu, zure gaitz endemiko eta khroniko bat zu baitan.
Orai ba dago possibilitaterik publikatu ahal izateko tirada laburrak eta neurtuak hainbat nola bakotzak nahi du; esaterako, 150 aleko tirada bat edo 50ekoa edo ...
Ni naiz eta nengoen ere alde holako publikatione selektivoak. Zorte on eta erabaki on hobea.
Birritan bidali arren, hona hemen erabili.com-en atera ez duten ohartxoa. Zuenen bidetik doazenez gero, hor geratu dadila.
Ongi izan,
Nola ez bat etorri euskararen dotorezia aldarrikatzen duen edonorekin! Dotorezia nahi genuke guztiok gure hizkuntzarentzat, jakina, nahiz eta horren aurretik lasai baino lasaiago hartuko ere genukeen dotoreziarik gabeko normalizaziorik. Zeren, horrela gertatuz gero, orain ez dugun hizkuntza normaldua eta bizitzaren arlo guztietara hedatua izango genuke gutxienez. Eta, nola esan, zabarkeriak eta kalkoak eta erdalkeriak gorabehera, inoiz Euskal Herria izan den honek Euskararen Herria izaten jarraituko luke. Eta bost axola izango litzaiguke guztioi euskañolak eta frantseuskarak litekeen (?) gizarte horretan tokia izatea. Zeren, haiekin batera, euskara dotoreaz baliatuko liratekeen gizabanakoak eta giza-multzoak ere ez genituzke faltan izango.
Kontua da ea noraino eska dakiokeen inolako dotoreziarik eta kapelu-gorbatarik, basamortuan egartsu delarik, ur putzu baten bila arrastaka doan zarpailari. Alegia, ez dirudi dotoreziak bere arazo behinena. Dotoreziarena, hizkuntzei bere hartan irauteko ondo datorkien tentsio-indarra da, baina, izatez, kontzeptu “aristokratikoa” da, “kontserbatzionista” bezain kontserbadorea nahi bada, gutxi batzuei baizik interesatzen ez zaiena, babarrunak hizkuntzaren bidez irabazten dituztenei baino ez. Jende arruntak komunikazioa bilatzen du, eta politizatuago denak, sinboloak. Besterik ez. Eta horretarako berdin dio frantseuskara, euskañola zein euskingelesa erabiltzeak (noski, golferoek errazago joko dute hirugarrenera, patateroek bigarrenera eta manexek lehenera). Baina dotorezia ez da arazo, ez behintzat ohiko arazo.
Baina esparru batzuetako jendea hizkuntzaren dotoreziarena benetako arazotzat hartzea ulergarria den bezala, jende horrek ondo ulertu beharko luke halaber gizarte linguistikoki ez-normaldu batean ikur eta sinboloen funtzioa duten gauzak ezin direla fribolitatez tratatu, ezin direla, horrela, beste gabe, espiritu santuaren azken orduko zientzia infusoaren graziaz, “ergelkeria”-tzat jo, ergeltzat uzten baikaitu beroiek erabiltzen ditugun eta erabiltzen segituko dugun guztioi.
Zorionak hitza da, sasoi honetan, lurralde euskaldun zein ez-euskaldunetan gehien ikusten den hitza. Baina ez hori bakarrik. Zorionak da errealitate gordinaren azpian ezkutaturik dagoen hizkuntza gutxietsi baten sinboloa, neguko jaiak direla-eta aldarrikatu eta kanpora atera nahi den ikurra, lagunak, kanpotarrak eta guztiak agurtzeko erabili ohi dena; sinbolizatzen duen hizkuntzatik at daudenak hartaratzeko erabiltzen den gonbit-hitza. Eta ikur hori euskaldunek eta euskaltzaleek ez ezik, euskara gehiegi onesten ez dutenek ere erabiltzen dute beren idazki eta iragarkietan. Are gehiago, batasun-hitza da Zorionak hizkuntza gutxietsi horretan.
Eta, gauzak zorrozte aldera, ez da egia zorionak arrotza denik, euskal hitza da eta tradiziorik ere du gure artean. Arrotza, izatekotan (ba al da gure artean “eguberria” baino arrotzago den kontzeptu eta sinesmenik?), beste zerbait da, ez hitza eta ez hitzaren bidez opatzen dena.
Erregu bat azkenik (eta ez genuke inolaz ere nahi gutun honetako ezer ad hominem bezala har ledin): gehiago zaindu dadila honelakoetan nor mintzo den eta zein titulurekin hornitzen den haren izena, batzuetan nekez bereizten baita zein den gizabanakoaren hitza eta zein egunero ordezkatzen dituen erakundeen iritzia. Ondorioak nahi ez bezalakoak izan daitezke.
Eta Xalbadorrek zioen bezala, “goresmen eta zorion bihotzez”!
Aizkorri
Viva eta txalo on' Aizkorri-ri. Zorionak zure expositione on hori gatik, zorionak.
Ezin dut ulertu eta ere sinestu ze ez dute publikatu hori an erabili.com eta batez ere hori jokabide inquisitivo horren arrazoia edo zergatia.
Da, batez ere, inulergarria. Ez duket oraino sinesten.
Kaixo Aizkorri,
Esan dituzun horiek poztu didate bihotza, kemena eman eta indarrez hornitu.
Viva zu!
Josu Lavin
***********
Kaixo Aizkorri berriro ere,
Baldin ez bazaitez identifika in erabili.com zeure datu personal egiazkoez ez dizute deus argitaratuko.
Zeure datuak eman al dizkiezu haiek eskatu bezala?
Bestalde, maiz askotan ez dute argitaratzen mezua egun berean zeinetan bidalia izan den.
Oso ongi egin duzu, dena dela, hona bidaliaz.
Adeitsuki
Josu Lavin
Nik uste nuen ze Aizkorri anonymus hori zen Josu Lavin, baina antza ez.
Arrazoi du Lavinek esatean ze an erabili.com behar dira eman, nahi baldin bada publikatu, egiazko izenak eta ez pseudonymoak, zeinetan nik konforme nago kin erabili.com eta da ere egia tardatzen dutela batzutan argitaratzen egun batzuk.
Batean nola egunak iraganik ez zuten niri igorritakoa publikatzen telephonatu nuen eta segituan agertu zuten, esan nahi dudana da ze niri, behintzat niri, beti publikatu didatela bidalitako guzia. Horixe gatik nioen ze zitzaidala portaera hori inulergarria.
Post a Comment