Vecero (edo, orain bezero euscara modernoan) verbea da prestamo directo bat tik gaztelera. Da esateraco nola erabili menbrilo (ezen, membrillo), edo "a ver" (aber) adierazteco "ia", porsiacaso "por si acaso" ordezta badazpada, gasolina, ...
Vecero verbea da behintzat euscara occidentalean -ustez dut ez du erabilera sociologico constatable realic eremu hortaric campo- erabilten den hitza adierazteco esateraco noiz behar izaiten zen repartitu zembait etchaldetatic esnea caleco familia batzuetara. Ezen horiec familiaoc ziren baserri hortaco veceroac (aurretiaz zutenac hartua tchandea [la vez, vecero] esnearen recibitzeco. Halan delaco baserri hortacoac -aurretiaz ere- ba zequiten zeintzu familietan partituco zuten esnea.
Baina doazenac hoteletara edo restauranteetara berriren berri edo sarri ez dira veceroac baizic clienteac.
Cliente verbea da hitz internationala behintzat occidenteco hizcutza guehienetan edo guztietan. Halan ikusten dugu ze da
gaztelaniaz cliente
frantzesez client
inglesez clent
alemanez Klient (substantivoac alemanez izquiriatzen dira maiusculaz)
italianoz clienti
russoz клиент (pronunciatua kliyent)
catalanez client
polacoz klient
Baina, harrigarriqui edo ez hain harrigarriqui, ikusten dugu an Elhuyar hizteguia ze gaztelerazco cliente esanten da euscaraz bezero baina -incomprensiblequi- ze gaztelerazco clientelismo da euscaraz klientelismo.
Hori ikusiric galdetzecoa date ea Elhuyar bizi al da mentalqui an Occidentea eta an cultura occidentalea edo extragalaxicoan respectu euscararen (eta euscaldunen) universoa. Nago ze Elhuyarrec bai ezagutzen du euscara baina tamalez illogicoqui du mespretchatzen euscaldunon euscara (eta haguian ere euscaldun populua),
No comments:
Post a Comment