Entrevista bateko azken paragraphoa

Irakurri dut entrevista bat egina ki Xabier Amuriza eta nahi dut ekarri hona interviewko azken paragraphoa zeren uste bait dut direla hor agertzen ideia interesanteak nahiz-eta egia esan ez dira berriak baizik aspalditik kommentatuak an foro differenteak, bestetik ere importantea da nor esaten dituen zeren ez da berdin kasurako zerbait esatea apezak edo aldiz gauza bera baina bereterrak. (Gaur8.info)

Aditz guztietatik praktikan zenbat erabiltzen ditugu? Eman dezagun erdiak erabiltzen ditugula. Beste guztiak zertarako daude hor? Ikasleen buruak apurtzeko, liburuak betetzeko? Eta erabiltzen direnetatik ere, erdiak oso gutxi erabiltzen dira. Hortaz, gure aditz miragarrietatik %75 alferrik dauzkagu eta alferrik badaude norbaiti kalte egingo diote. Gelditzen diren %25 horiek ehuneko portzentaje handi batek gaizki erabiltzen ditu, ezin ditu ikasi, idaztean agian bai baina hizketan ez eta formarik arruntenetan ere ikusi nauzu esan beharrean ikusi didazu esaten dute. Gainera, gehienak perifrastikoak dira eta batzuk bikoitzak: komeni izango litzateke, pentsa zenbat esan duzun convendría esateko. Egin ezazu komeni izango litzatekerekin publizitatea eta ea non sartu behar duzun hori, berak okupatzen baitizu espazio guztia. Hizkuntza potenteek laburtu egin behar dute eta gure aditz perifrastikoa ez da aparteko berezitasun miragarri bat, lastre bat da. Eta, gainera, deterioroak edo degenerazioak ekarri du lastre hori, aditz trinkoak galduz baitoaz. Nik ez dut itzulingururik egiten erlatiboa egiteko eta zer posibilitate dauden azaltzen dut, erlatiboa guk ere badugu eta batzuetan gaztelaniaz egin ezin daitezkeen jokoak egiteko adinakoa. «Euskara batuaren bigarren jaiotza» izenburua erabili dut, gauza batzuk birplanteatu behar direlako, lexikoan batez ere: hiztegi bakarra eta nazionala behar dugu, hizkuntza osoa eta nazionala.