Atzo ikusi dugu an tv, televisionean, nola esan zuen Ibarretxek ezen
ez dugu jokatu behar akzio - reakzio dynamikarekin baina momentuan, ohartuaz batera bere falta edo hutsaz, zuzendu zuen instantean eta ere publikoki zioela
ez dugu jokatu behar akzio - reakzio (erreakzio) dynamikarekinakzio - reakzio (erreakzio)
Ote da hori jokabidea txalotzeko zeren zuzendu bait du publikoki bere "hutsa"? Aitzitik, Imazek esan zuen ondo trankil ze
zuzendu gabe deus. Beharko ote diogu Imazi lotsak erakutsi eta bidali eskolara, alphabetatze eskolara, ikastera euskara hobeto eta korrektuki edo yago korrektuki?
- Non dago hemen diakhronia edo desphasea artean realitatea eta "pensamentu akademikoa"?
- Non dago arazoa eta problemea?
1 comment:
Gogoratu nahi dut ze aste hontako editorial batean an Gara egunkaria zetorrela:
ezker erradikala
argi dagoen lez hor ageri dena da obedientzia akademiko itsua gabe kasu egin realitate existeanteari. Obedientzia zeren bestela impossible da skribitzea erradikal ordez radikal. Hemen, euskaran' lar pontifikatzen da beharrean argudioak rozonatu. Ba lirudike ze komportamendu hori ez da lar akademikoa, gutiago mende hontakoa.
Unilateralki pontifikatu eta gero a posteriori obeditu.
Post a Comment