Diolarik guri -dioskularik- Daniel Landart-ek (ETB, gaueko informatione osteko saioa, osteguna 14 ekaina 2007),
... hemendik -seinalatuz teleskopia- begiratzen zuen izarrak
Baina nehork skriba baleza examina batean hori phrasea botako lukete forma verbal hori nola txarra edo falta handia esanik delako horrek ez daki ongi euskal verbua. Beharko zuelarik skribitu honela,
... hemendik begiratzen zituen izarrak ...
edo
... hemendik begiratzen zien izarrei ...
Da intransigentzia hori seinale hon ukazioa hon realitatea hon euskara reala. Da ukatzea existentzia sozioligikoa eta esatea ze horrela mintzo direnak -asko eta asko eta mendeetan- zirela euskaldun motx, ez zindoak. Da izatea inquisidore eta arras intransigente kontra forma ere korrektoak. Dakusatenak diversitatea nola zerbait txar eta kentzekoa, moztekoa ezpataz, intransigentzia impositivoz.
3 comments:
Erramun maithea,
Anhitz esquer berriz ere thema haur plaçarat ekarteagatic.
Concordantiaren contu honetaz ere minçatu behar ninçateque EUSKARAREN GILTZA liburuttoan.
Titulua ikussita conturatzen çarateque ecen orthographia modernoan scribitzen ari naicela, ezta?
Josu Lavin
Konkordantzia ez da erabiltzen asko eta askotan nahiz esan offizialki dela obligatorioa. Entzuten da esaterako askotan:
emoizu edo emoiozu gorantziak amari neure partez
esan beharrean
emoiozuz gorantziak amari neure partez
Çucen çaude, baina ança denez çucen egoitea ez da asqui.
Oker daude eta ança denez
oker egoitea asqui çaie.
Nori berea da okerbidea.
JOSV LAVIN
Post a Comment