Strategiak 4 zutabe, baina falta du beste bat
Irakurria dut paperean (Berria, martxoa 23 asteazkena 2005) lehenagotik artikulua titulatzen Euskararen aukerak oztopatuta Nafarroan hon Iñaki Lasa zein da arduraduna hon ildo politiko-institutionala hon Kontseilua eta izan nintzen orduan ere kin ideia erantzuteko baina pasatu zitzaidan baina hasten naiz orain izkiriatzen lehen jada pensatu nuena. Gogoan erabili nuen lehen ere neuk erantzuteko ze amaitzen du hak Iñaki Lasa artikulua kin paragrapho hau “Zinez poz handia hartuko nuke eztabaidak segida izango balu eta denon artean zerbait adosteko gauza izango bagina”. Orduan, horra doa nire apportatio possiblea esanik nik ere eta errepikaturik berriz dioena horrek paragraphoak “Zinez poz handia hartuko nuke eztabaidak segida izango balu eta denon artean zerbait adosteko gauza izango bagina”.
Esaten digu hak Iñaki Lasa ze “normalizazioak aurrera egin ezean” ez dago solutiorik tzat euskara eta gero aipatzen du lau zutabe non behar luke strategia horrek basatu eta oin hartu: 1) normalizatioa, 2) eskubide linguistikoak, 3) politika linguistiko egokia, eta 4) kompromiso personal, sozial eta politikoak. Horixe da, ba, dioenaren funtsa eta nik ikusten dut lehenengo ezen denetarik behar du euskarak aurrera egiteko edo beste berba batzuekin guti duela sendo edo ganoraz, behar du normalitatioa, eskubideak, politika, kompomisoa, zein ez da guti, hitz batean behar du denetarik euskarak.
Baina nik ikusten dut ere ahaztu da (edo zaio, edo zaie, edo zaigu) oraindio beste puntu importante, dezisivo eta transzendental bat, zein normalean ez dugu nahi izaten aipatu behintzat publikoki, eta da 5) hizkuntzaren -euskara beraren barruan- egokitzapena edo reforma linguistiko minimoak. Hau puntu azkena sartu edo ez sartu an dynamika berria hon euskara da serioa eta kondizionante arras handia. Horra labur esanik, nire eta gehiagoren ustez, falta den zubate berria non pivotatu beharko duen derrigorrez biharko euskarak.
Lekeitio, apirila 2 zapatua, 2005.
No comments:
Post a Comment