Euskaraz beti dago zeozer zeinarekin harritzen gara edo dauka zeozer desegoki edo bestelako, baina ez dena normala eta naturala.
Televisioan, an TV, ETB (apirila 5 asteartea 2005, 14:00h), entzun dugu nola zioen batek erdaraz "... radicalismo ..." entzuten genduala erdarazko voz originala, baina aitzitik informatzerakoan hak ETB euskaraz kin gaineko voz hon speaker euskalduna entzuna dugu "... radikaltasuna ...".
Beti ba da, beti ba dugu, kambiatu beharra zeozer zeozertan, ezin bakean utzi berbei bakean, guti bada guti baina zeozer egin behar izaten dugu, kambioskaren bat, bederen "korretio" egokitivo nniminno bat. Ezin utzi hitz international "radikalismo" hori bakean. Zeozer kambiatu behar, sikieran ere, ukitu batekin "radikaltasun" erabili. Hau gure lorra!, nola besterik ez genduke non denborea nolabait iragan!
Ez dakit zergatik ez zaien otu ETBkoei erabiltzea "erradikaltasun" edo "erradikalismo" edo eginik analysi lexikal signifikativoa "errotasun" (erro+tasun) edo "sustraitasun" (sustrai+tasun) edo holatsuko disparate nasaiak.
Noiz ikasiko dute ezen ba direla hitz international kommunak munduan. Ez dugula behar kamuflaiarik, kamuflaia lexikal egokitivorik. Behar dugu radikalismo kulturala, ez olgetan ibili kin euskara, hara eta hona bazterrak zirintzen.
Hau gure lorra!, gure lorraren handia!
Lekeitio, apirila 5 martitzena 2005.
No comments:
Post a Comment