Academico bati reflexione erantzun bacoa

Nola heldu zitzaidan academico baten ganic ondocoa (buruz importantzia e euscara mintzatua edo izquiriatua, importantzia e erabilerea, importantzia e realitate sociologico constatablea)

Ibonek [Sarasola] erabilera aipatzean, idatzizko erabilera zuen gogoan, ez ahozkoa. Esango nuke beste hizkuntza askotan ere estandarrerako idatzia hartzen dela erreferente. 

Orduan nic nola pelotariac errefera hauxe nion ihardetsi bere "argudio" horri ezen standarreraco hartzen ohi da mintzaira izquiriatua nola referente

[Hain academicoren izena]

Aguindu bezala hartu dut tartea nolabaiteco gogoeta tchiqui bat eguiteco, hara.

Ni ez naiz hasico ukatzen idatziaren importantzia, hori lehenengotic.

Baina daquidana da ezen edozein hizcuntza dago basatua gain hizcuntza mintzatua, segureuenez hortan exceptionea -bakarra?- da esperantoa. Beraz, casu ez emaitea hizcutza mintzatuari, gure casuan euscal populuari zeinac du erabiltzen euscara an aldicada historico differenteac, da garbiqui barbaritatea, barbaritate incomprensiblea. Hizcuntza izquiriatua da sortzen bethi a posteriori consequentiaz eta ondorioz eta pausatua an hizcuntza preexitente hain delacoa, gure casuan euscara.

Egun, egungo euscarac ere behar du errespetu merezi duena. Da hori affirmationea irrefutablea, da factu bat zein nola osterantzeco factuac dira hori facto, ezen holan direla indiscutiblequi.

Utziric claru importatzia e mintzaira ahoz erabilia ganic populua, gure casuan oraico egungo euscaldunac, arico naiz ni commentatzen zeozer buruz hizcuntza izquiriatua edo nahiago baduzu idatzia.

Centraturic an r letraz hasten diren berbac euscaraz, gaurco euscaraz, har zagun nola guzi horien symbolo eta aitzindari rifle euscal hitza zeina da ethorquiz inglesa. Berbaz esan daroagu rifle % 100ean ezein salvuespen gabe an nehongo dialecto edo varietate edo subvarietate. Hortacoz, zergatic esaten du Academiac -academicoec- euscaraz dela errifle?

Baina, baldin badago emanic aitzinetic manua -ez litteralqui militarra baina bai “academicoa?”- gogoan izan, [hain delaco academicoa], hor dagozela correctoreac trumilca edozein zoco e euscal publicationeac. Guero, horren manuaren ondorioz, horren manu inflexible eta irrazionalaren ondorioz duenac ukatzen ere autorearen margen personalic ttipiena, zeren emana dago aitzinetic hori manu eta mandamentua gure rifle hitz guizagaixo reala (zeina da constatablea sociologicoqui, nahi bada) aguertzen da, edo aguertu behar du derrigorrez zeren bestela ez da publicatuco nola errifle.

Beraz, behintzat idatzian Academiac -academicoec- trampa eguiten duzue eta hori ez da secula zilegui artean holaco gentea eta holaco organo relevante pompoxoac, behintzat relevante theoricoqui.

Ez al da euscaraz riflea forma behintzat eguiazcoena (guehien eguiazcoa), uzten balitz ere possiblitatea tzat nahi luenac izquiria (edo esan) lezan capritchoz apetatsuqui errifle?

Ez duenac valio da esateac holan zen approbatu' zeren tcharto zegoen approbatua, consequentiaz ezagutza gutia edo hain delaco maniac, baina ukaturic realitate sociologico absolutua. Hala ez al du funcionatzen an Academia retroactivitateac noiz dan corregitzeco eguin huts hitsac, indudableac?

Razonamentu honec behar luque bere errefera ganic ez dutenac onhartzen rifle hitza (edo haimbat horren multzocoac), ganic dutenac defenditzen eta manatzen absolutuan eta auquera bakarrean erriflea. Non dago flexibilitatea?, edo ez al da behar flexibilitateric Academian. Realitatea ez da izanten ohi monolithicoa.

Zain ba zure edo zuen ihardespenaren.

Erramun G.

 Ez dut jaso oraino ezein ihardespenic nehor ganic. ¿Ez al du merezi ihardespenic, rebatitzeric? Ala da irrebatiblea?