Ez dut uste Kintanak nahi duenik "txibierro" hitza euskaldun ororen eztarrian behera bortxaz sakatu, nola sakatzen baitzen behiala makailau gibel olioa jendaki erien ahotan barna, ustez eta sendagai hauta zela. Irakurtu dudanetik nik ulertu dut soilik Kintanak uste duela badela Euskal Herriko bazter batean hitz bat aski berezkoa eta gardena bere osagaiei dagokienez, erdaldunek (baieta Bidasoaz honuzko euskaldun haboroenek ere --ez ordea mugaz haraindikoek, eta horiek ere aintzat hartu beharko ditugu, ez?) "raba" edo "calamar frito" hitzekin erraiten dutena adiarazteko.Hor dio Urliak -Aitor Egiak- ze Kintanak ez duela bortxaz sakatu nahi txiberro hitza baizik duela soil proposatzen. Baina hori ez da egia ze Kintanak eta ere gehiagok du impeditzen sartzea hiztegietan raba hitza sarturik soil txiberro hitza. Hori al da Urlia -Aitor Egia- proposatze hutsa?
Konstatazione hortarik abiaturik, Kintana jaunak proposatzen du on litekeela baldin kostaldeko hitz hori heda baledi Euskal Herrietan, erroak aski barna dituelako euskal tradizionean eta garden askoa delako bere egituran. Proposatzea libre da eta proposatuari bizkar ematea ere bai. Ageri da Kintana jaunak hizkuntzaren ikuspegi edo perzeptione idealista bat daukala eta boluntarismoan siniesten duela, erran nahi baita, egoera linguistiko bat hiztunen borondatearen bortxaz aldatu eta hobetu daitekeelako uste irmoa. Beharrik baitira hala uste dutenak, bestela aspaldi ja deabruak eramana zuen euskararen bizia. Eta, bestalde, Erramun jaunak ere ez ote du partekatzen bisione hori? Aments Erramun jaunak ez al du sinisten posible dela euskararen agonia sendatzea (edo bederen luzatzea) sendabide sintaktiko espezifiko batzuk aplikatuz gure hizkuntzaren gorputz hagoranduari? Ez balu sinets hori nola edo zertako ariko litzateke web orri honetan bere propositione eta darda zorrotzak alde orotarat jaurtika?
Beheraxago, hemen, diozu ere
Aments Erramun jaunak ez al du sinisten posible dela euskararen agonia sendatzea (edo bederen luzatzea) sendabide sintaktiko espezifiko batzuk aplikatuz gure hizkuntzaren gorputz hagoranduari? Ez balu sinets hori nola edo zertako ariko litzateke web orri honetan bere propositione eta darda zorrotzak alde orotarat jaurtika?Ni, Urlia -Aitor Egia-, ez nau lar arduratzen euskararen agonia luzeak edo laburrak, ez nau arduratzen lar ea helduko da 26. mendera edo 51. mendera, nik ez dut holako ardurarik. Pensatzen dut buruz hori nolatsu agertu du hak Juan Luis Fernandez Gutierrez, uzten dut neurri handi baten bakotzaren eta kollektivitatearen esku hori edo dela orai edo dela gero datozkeen mendeetan. Juduek ere rekuperatu duten hizkuntzea ez da euren lehenengo ha jatorrizko ha baizik geroztik irtenik Babyloniatik izan zutena an oraiko Israel, euren pasaiako hizkuntza bat.
Ni arduratzen nauena da Urlia -Aitor Egia- ze izan dadila darabilgun euskara, darabilgunok, gehiago effektivoa zein daukaguna orai. Eta dut nik erabiltzen darabildan moldea zeren zait molde hori -zuk kompartitzen ez duzuna eta ez duzuna zertan kompartitu- gehiago egokia eta gehiago effektivoa. Uzten balu bide hori ere Jesus Rubiok eta edozeinek nik segitzen nuke neure bidean, non zuzena daukat erabiltzeko uzte darodana da hobea, zeren bait zait hobea eta effektivoa iruditzen. Ez du nire bideak relationerik kin agonia luze edo labur hon gure hizkuntza maitea. Behar zenduke analyzatu eta aztertu zure razonameduak beste parametro batzuetan, Urlia -Aitor Egia-.
Cape Town (Kabo Hiria), Hegoafrika.
Eguena 1 martxoa 2007