Egun dudana izquiriatuco eta erabilico gogoetagai da exemplua hon clarificationea, ideien edo conceptuen clarificationea zeren ascotan eguneroco lanac edo iharduquitzeac du lausotzen eta desorientatzen gure claritatea edo ideien clarividentzia zeina da osoro beharrezco ondo eguiteco, planteatzeco quasic edozer. Zembatez izan claritatea handiago, izan ahal gara effectivoagoac edozertan.
Halan dut iracurri Herria astecarian (21 azaroa2013, 14 or) Baionacoan ezen academico numerario zuberotar Jean Louis Davant-ec duela itzuli eta publicatu arartez Maiatz euscararat eta frantzeserat Miguel Unamunoren lan titulatua Sonetos de exilio, duelaric publicatu pean titulu bilingue euscaraz Erbesteko Sonetoak eta frantzesez Sonnets de l'exil.
Holaco laprastada edo labancada lexicala hon academico batena (J L L), zeina duda micoric gabe da handia eta izigarri lar demasa, othe da escatzecoa besteco dimisionea hain academicoarena?
Batzuc beharba ez duquete hor ikusten deusen motivoric escatzeco hori -dimisionea- , beste batzuc uste duque hain delacoa, ezen beharbada bakoitzac duela bere aburu personal individual (eta ere secretua, zenbaitec). Academicoec ez luquete izan behar secreturic buruz conceptu linguisticoac, direla lexicalac, grammaticalac, syntacticoac,... nahiz behar diren mintzatu publicoqui tentuz eta errespetuz baina gorde baric zer pensatu daroen hain edozein puntu buruz euscararen arlo proprioa zeren hortaco dire izendatuac academico daitezen izan tzat euscal pupulua eta ere herria aitzindari eta bide berri marcatzaile eta edeguile.
Behar luque jaquin edozein academicoc ezen exilio (duelaric edozein ethorqui) da hitz bat duena bere significantza propioa, beste hitza aitzitic arras besteric da significantzaz ezen erbestea hitza.
Dezadan esan arguigarri eta clarificagarri ezen noiz nic pasatu nuen Canadan orai urthe guti bost hilabethe egon nintzela erbestean baina ez naski exilioan. Ba dut ere nic Nevadan lehengusu bat -bera ere nire izenquidea Erramun Jaio Guerricagoitia- han dagoena erbestean partitu zenetic Munitibartic orai 50 urthe baina ez dela nehoiz bizi izan exilioan, etortzen delaric lantzean behin visitaz iraganic Atlanticoa avionean. Erbeste hitzac nahi du erran -eta da euscara occidentaleco hitz asqui corrientea- ezen dela beste herri batecoa ezen ez zein izendatzen den. Halan casuraco Munitibarren dira erbestecoac direnac inguruco herrietacoac edo urrunagocoac ere, berba batean ez direnac Munitibarcoac.
Hori ez daquien academincoric -izen dadin Davant edo edozein besteric- ez du (duque?) merezi Academian ez aulquiric ez cathedraric. Gutienenic merezi duena da amonestatione exemplargarria! (ez bada ere publicoa).
Nic clarificatu dut zerbait. Nahi luen beste edozeinec ere eguin lezaque guehiago' bide amanic critica positivoari.
Halan dut iracurri Herria astecarian (21 azaroa2013, 14 or) Baionacoan ezen academico numerario zuberotar Jean Louis Davant-ec duela itzuli eta publicatu arartez Maiatz euscararat eta frantzeserat Miguel Unamunoren lan titulatua Sonetos de exilio, duelaric publicatu pean titulu bilingue euscaraz Erbesteko Sonetoak eta frantzesez Sonnets de l'exil.
Holaco laprastada edo labancada lexicala hon academico batena (J L L), zeina duda micoric gabe da handia eta izigarri lar demasa, othe da escatzecoa besteco dimisionea hain academicoarena?
Batzuc beharba ez duquete hor ikusten deusen motivoric escatzeco hori -dimisionea- , beste batzuc uste duque hain delacoa, ezen beharbada bakoitzac duela bere aburu personal individual (eta ere secretua, zenbaitec). Academicoec ez luquete izan behar secreturic buruz conceptu linguisticoac, direla lexicalac, grammaticalac, syntacticoac,... nahiz behar diren mintzatu publicoqui tentuz eta errespetuz baina gorde baric zer pensatu daroen hain edozein puntu buruz euscararen arlo proprioa zeren hortaco dire izendatuac academico daitezen izan tzat euscal pupulua eta ere herria aitzindari eta bide berri marcatzaile eta edeguile.
Behar luque jaquin edozein academicoc ezen exilio (duelaric edozein ethorqui) da hitz bat duena bere significantza propioa, beste hitza aitzitic arras besteric da significantzaz ezen erbestea hitza.
Dezadan esan arguigarri eta clarificagarri ezen noiz nic pasatu nuen Canadan orai urthe guti bost hilabethe egon nintzela erbestean baina ez naski exilioan. Ba dut ere nic Nevadan lehengusu bat -bera ere nire izenquidea Erramun Jaio Guerricagoitia- han dagoena erbestean partitu zenetic Munitibartic orai 50 urthe baina ez dela nehoiz bizi izan exilioan, etortzen delaric lantzean behin visitaz iraganic Atlanticoa avionean. Erbeste hitzac nahi du erran -eta da euscara occidentaleco hitz asqui corrientea- ezen dela beste herri batecoa ezen ez zein izendatzen den. Halan casuraco Munitibarren dira erbestecoac direnac inguruco herrietacoac edo urrunagocoac ere, berba batean ez direnac Munitibarcoac.
Hori ez daquien academincoric -izen dadin Davant edo edozein besteric- ez du (duque?) merezi Academian ez aulquiric ez cathedraric. Gutienenic merezi duena da amonestatione exemplargarria! (ez bada ere publicoa).
Nic clarificatu dut zerbait. Nahi luen beste edozeinec ere eguin lezaque guehiago' bide amanic critica positivoari.
No comments:
Post a Comment